விதி எளியது

இப்பொழுதுதான் விடுபட்டேன்
நொடியில் தோன்றி விர்ரென்று படர்ந்த
மூர்க்கத்தனமான கணங்களில் நின்றும்
அது கழிந்தும் கழியாத வலிச் சுவடுகளில் நின்றும்
வலிக்குப் பின்னாலான சுவடேற்ற தழும்புகளில் நின்றும்
இப்பொழுதான் விடுபட்டேன்

இது இறுதி விடுபடுதலில்லையென்றும்
இன்னும் நீண்டு படரும் அதன் சாணக்கியத்தனமென்றும்
இருவருமே அறிவோம்

இருந்தாலும் தொடரூம் அதன் வழமை
இணங்க மறுக்கும் என் பிடிவாதங்கள்
இறுதியில் சரீரம் அறுத்து வலுத்திணித்தல்களுடன் கூடிய
கொடுமையான கணங்களும் அதன் ரணங்களும்

நானே வென்றதாய் நிமிர்ந்து கொக்கரிக்கும்
ஒவ்வொரு ஆரம்ப கட்டங்களிலும்

ப்பூவென ஊதி வென்றதாய் நகைத்துச் சிரிப்பேன்
கடைசிக் கட்டங்களில் வலியடக்கிக் கொண்டே

இதைத் தாண்டினுமொரு கூரான ஆயுதத் தேடலில்
வெளிப் பறந்து சென்றிருக்கிறது அது
இருந்தாலும் இறுதி வெற்றி எனக்கென்றான
கம்பீர வீற்றிருத்தலில் நான்
இருவருக்குமான ஜெயிப்பு தோப்பாட்டங்களில்
பாவம் உறுப்புகள்தான் தோற்று சோபை குன்றுகின்றன.


எஸ்.எம். ஜுனைத் ஹஸனீ